Σε μια επαρχιακή πόλη, ένας δεκαπεντάχρονος έφηβος, άριστος μαθητής, από εύπορη οικογένεια, με πολλούς φίλους, ανοίγει το παράθυρο του σχολείου και πέφτει στο κενό. Γιατί;

Η αστυνομική έρευνα δεν καταφέρνει να δώσει μια πειστική απάντηση.

Την απάντηση, έστω και έμμεση, θα μας τη δώσουν δύο μαρτυρίες: του φιλόλογου καθηγητή και της Αντριάνας, συμμαθήτριας και φίλης του αυτόχειρα. Και οι δύο αφηγητές, καθένας από τη δική του οπτική γωνία, επιχειρούν να ανασυνθέσουν τα γεγονότα που προηγήθηκαν της αυτοκτονίας. Μιλούν για τις συνθήκες ζωής όχι μόνο στο σχολείο αλλά και στο περίγυρο και αποκαλύπτουν την αθέατη πλευρά της ζωής των σύγχρονων εφήβων. Μιας ζωής φαινομενικά εύκολης-οικονομική άνεση, φλερτ, διασκέδαση-αλλά στην πραγματικότητα ζοφερής, όπου κυριαρχεί η σωματική και ψυχολογική βία, ο καταναγκασμός, ο φόβος της απόρριψης και το άγχος για το μέλλον.